"Ik vind het altijd fijn om verwelkomd te worden, zelfs door wildvreemden. 'Welkom thuis' zeggen ze vaak. En dan voel je je ook thuis."
Mijn reis
Reisbestemming?
Marokko, thamouth inou
Reisperiode?
Van 6 tot en met 27 augustus
Reisgezelschap?
Mijn kinderen: Ismaël, Ayoub, Hajar en Badr
Vervoersmiddel?
Vliegtuig
Dit neem ik zeker mee!
Altijd een boek of twee en mijn fototoestel.
Ik kijk uit naar:
De familieleden. Het is al een paar jaar geleden dat ik hen nog heb gezien. De kleine kinderen zijn nu al groter. Ik kijk ernaar uit om met hen te praten, bijna volwassen, maar nog niet helemaal. Zal ik ze nog herkennen en zij mij?
Mijn leukste herinneringen aan onderweg:
- Het is zalig om mensen te ontmoeten in een klein verstopt en vergeten dorp ergens in de bergen en blijkt dat die mensen gewoon uit België komen.
- De weg van Tétouan naar Al Hoceima, grilling, gevaarlijk maar bloedstollend mooi. Het brengt herinneringen naar boven van de reis die ik maakte als kind met mijn ouders en broers en zussen in de grote Mercedes Benz.
- Verse vijgen en geroosterde maïs, gewoon langs de weg te koop.
- Voor de lange ritten is een cd van Orchestra national de Barbès en alles van Nass el Ghiwane een must.
- Er is een plek waar iedereen die vanuit Tanger richting Al Hoceima rijdt, stopt om te eten en een lekker glaasje thee te drinken met een mooi uitzicht op één of andere vallei; Targuist. Net voorbij het beruchte Ketama.
Het eerste wat ik doe na aankomst:
Glimlachen.
De hele tijd.
Het moeilijkste om achter te laten op het einde van de vakantie:
De mensen.
Mijn thuisgevoel:
Ik voel me thuis waar mijn geliefden zijn en waar ik welkom ben.
